گزارش پيمايش غار بريه

به نام خداوند عشق و مهربانی

نوع برنامه: پيمايش غار بريه
تاریخ اجرا: 7 و 8 خرداد ماه 88
مکان: غار بریه ی ساوه
نوع غار: تالاری و آهکی
افراد حاضر در این برنامه: آقایان: علیرضا کیایی، علی فهیمی، علی اکبر امامی، علیرضا امامی، مهدی خالقیان، رضا بینش پور و میثم رازقی
سرپرست برنامه: میثم رازقی
تنظیم گزارش: علی فهیمی
مبدأ حرکت: کرج
مقصد: غار بریه ی ساوه

شرح برنامه:

از اتوبان کرج-تهران به جاده ی قدیم کرج می رویم و از رباط کریم به سمت ساوه ادامه مسیر می دهیم و به شهر مأمونیه می رسیم.از آن جا به منجیقان و سپس به روستاي بريه مي رويم. ساعت 11:45 به مقصد می رسیم. تا 13 مستقر شده نهار می خوریم و آماده ی حرکت به سمت غار می شویم. ساعت 13 از کوهی که در شمال غربی روستا است برای پیدا کردن دهانه ی غار بالا می رویم.

با توجه به راهنمایی های ساکنین محلی پس از 45 دقیقه گشت زنی در کوه دهانه ی غار پیدا می شود.

غار بریه شش دهانه ی ورودی نزدیک به هم دارد که حدوداً 2 تا 5 متر با هم فاصله دارند و همه در یک سطح قرار دارند.
این غار از نوع تالاری و آهکی است. جهت جغرافیایی دهانه ی غار طوری است که به سمت جنوب شرقی باز می شود. یعنی هنگام ورود به دهانه، به سمت شمال غرب هستید. برای سکونت و کمپ زدن روستای بریه مناسب است. در این روستا آب آشامیدنی لوله کشی وجود دارد.

در دهانه ی ورودی غار تعداد زیادی لانه ی جوجه تیغی وجود داشت و مقدار زیادی استخوان که از لاشه های شکار این جوجه تیغی های و احتمالاً شکارچیان دیگر مثل گرگ و روباه به جا مانده بود و البته فضولات حیوانات که این وضعیت (استخوان و باقی مانده ی لاشه ها و فضولات) در تمام غار به چشم می خورد. لذا مناسب است تدابیر بهداشتی خیلی جدی تری در این غار رعایت شود.
چون این غار از نوع آهکی است سطح روی دیواره و سنگ ها بین یک میلیمتر تا حدود 5 میلیمتر به صورت گِل نرم وچسبنده و لیزی در آمده است که هم وسایلی و ابزار را به شدت آلوده می کند و هم حرکت را كمي سخت می کند. لذا برای بازدید از این غار لباس یکسره و چکمه و دستکش لاستیکی مفید به نظر می رسد.

قضاوت در مورد مدت زمان بازدید مناسب برای این غار هنوز زود است. زیرا به نظر می رسد غاری باشد که برای بازدید آن حدود حداقل 2 روز برنامه نیاز باشد. ولی به دیدِ یک برنامه ی کوتاه مدت به نظر می رسد یک بازدید 8 تا 12 ساعته می تواند در خور توجه و ارزشمند (با توجه به مسیر طی شده برای رسیدن به محل غار) باشد.

این غار توسط نفوذ آب در طبقات آهکی زمین ایجاد شده است. تالارها و دهلیزهای غار به صورت افقی و همسطح هستند. یعنی در واقع در یک لایه ی آهکی تعدادی دهلیز و تالار ایجاد شده و در برخی قسمت ها توسط چاه های عمودی به سمت پایین یا به سمت بالا به لایه ی دیگری برمی خوریم که دوباره در آنجا تالارها و دهلیزهای دیگری است که در یک مورد آن کلاً شکل تالارها و دهلیزها و نوع بافت و جنس خاک و سنگ آن هم متفاوت بود. و حتی میزان نفوذ رطوبت و میزان دما در دیواره ها با دیگر قسمت ها فرق داشت.

احتمالاً این غار به صورت غار طبقاتی است که در آن می توان انواع متفاوت بافت ها و غارهای آهکی را دید که این خود به نوعی این غار را منحصر به فرد می کند. به همین دلیل اکثراً حرکت ما داخل غار به صورت افقی بود و خیلی به ندرت در 2 مورد حرکت عمودی یکی به سمت پایین و دیگری در چاهی در بالای سر داشتیم.

این غار جزء غارهایی است که احتمالاً در آن دهلیزهای متعددی وجود دارد در چند جای غار آثار حفاری دیده می شد. لذا مناسب است موقع حرکت در غار مراقب عوارض و تله های احتمالی دست ساز بشر باشید. البته ما به موردی که حتی نشان کوچکی از وجود چنین چیزی باشد برخورد نکردیم ولی احتیاط در این مورد مفید فایده خواهد بود و البته بی هزینه.

به شیوه ی استاندارد شروع کردیم به حرکت در غار و یافتن راه. نفر آخر کار رد زنی را با رعایت اصول آن انجام می داد.
از ساعت 13:50 تا ساعت 18:20 حرکت کردیم و سپس شروع کردیم به برگشت

ساعت 19:30 با پاک کردن رد زنی انجام شده از غار بیرون آمدیم و آسمان با یک رنگین کمان بزرگ و کامل و زیبا از این سر دشت تا پشت کوهی که غار در آن بود به ما لبخند زد. و بعد هم یک باران بهاری نرم با دانه های درشت و پراکنده که 5 دقیقه طول کشید و صورتمان را شست و بادی که انگار می خواست با مشت و مال دادن بدنمان، خستگی را از تنمان در کند.

به محل کمپ برگشتیم. لباس عوض کردیم. شام خوردیم. برنامه ریزی فردا را انجام دادیم و خسبیدیم!
فردا ساعت 10 بعد از صرف صبحانه به دریاچه ی سد لار رفتیم. بعد از جاده ی دهیاری چلاغچی اولیا رفتیم به این روستا و از آبشار زیبای آن بازدید کردیم.

این آبشار نیاز به کمک دارد. کمی زباله سعی در نازیبا کردن آن دارد و آبشار همچنان با وضعیت موجود مبارزه می کند و البته هنوز پیروز است. راستی زمین به ما چه هدیه ای می دهد آبشار، کوه و دشت و حیوانات و درختان.. و ما چه هدیه ای به آن ها می دهیم و چه هدیه ای برای آنها داریم.
به گزارش برگردیم. نهار خوردیم و راجع به برنامه تبادل نظر کردیم و بعد کمی راجع به برنامه ی 3 ماهه ی دوم امسال گروه حرف زدیم و تصمیماتی گرفتیم و به سمت تهران حرکت کردیم.
به امید بازدید همه ی غار دوستان از این غار.
با سپاس. شاد باشید.

گزارش بازدید از غار یخ مراد

در تاریخ 22/3/88 گروه بقاء در طبیعت بازدیدی 7 ساعته از غار یخ مراد داشتند.

بازدید ازغار یخ مراد به سرپرستی لیلا هدایتی، مدیر فنی علیرضا کیایی و اعضاء گروه بقاء در طبیعت امیرمهدی کیایی، علی فهیمی، علی اکبر امامی، میثم ، ساره خالقیان، حمیدرضا ، نرگس بوگری، انجام شد.

تهیه گزارش: نرگس بوگری

مشخصات غار:
غار یخ مراد در دامنه شمالی دره منتهی به روستای آزادبر از کوههای سلسله جبال البرز قرار دارد. برای رسیدن به این غار باید از جاده کرج - چالوس استفاده کرد. در کیلومتر 61 جاده (1 کیلومتر بعد از روستای نساء) سمت چپ پلی وجود دارد که به سمت روستای کهنه ده و آزادبر است و در ادامه دهانه غار می رسد.
ویژگی خاص غار یخ مراد وجود یخ فراوان در طول سال و دمای بسیار سرد آن میباشد. آبهایی که از سقف غار نفوذ کرده و به پائین میریزد به دلیل سرمای زیاد تبدیل به استالاکتیت و استالاکمیت های یخی میشود. قندیلهای یخی بسیار زیبایش تا اواسط خرداد ماه عمر میکند. در ماههای اسفند و فروردین قندیلهای غار در بهترین و زیباترین شکل خود به سر میبرند. و همچنین از ویژگیهای بازر غار مطبق بودن آن است .
پشه ها از جمله جانوران داخل غار هستند و پرندگان بزرگ هم در دهانه های فرعی و بیرون غار لانه دارند. آبهای موجود در غار آشامیدنی نیست.
ابزار مورد نیاز برای پیمایش کل غار:

کلیه ابزارهای صعود و فرود در غار- دو حلقه طناب حداقل 25 متری ، کارابین و تسمه جهت ایجاد حداقل 3 کارگاه، کمکهای اولیه، رول و وسائل رول کوبی، لباس گرم و غیرقابل نفوذ در برابر آب ، کلاه ایمنی، دستکش ، تعدادی شمع و کروکی غار.
نحوه اجرای برنامه:

ما یعنی اعضاء گروه بقاء در طبیعت در تاریخ 22/3/88 ( روز انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم) از غار یخ مراد بازیدی بسیار هیجان انگیز داشتیم. زمان حرکت ساعت 6:10 دقیقه از مقابل مسجد جامع کرج اول جاده چالوس بود. ساعت 7:20 دقیقه بعد از پیمودن 61 کیلومتر در جاده چالوس-کرج به خروجی روستا و غار رسیدیم.
در ورودی غار سنگ بزرگی قرار دارد. بعد از دور زدن سنگ به اولین تالار غار میرسیم که ابتدای سه انشعاب از غار است. راه سمت راست پس از حدود 20 متر به انتها میرسد. راه میانی پس از 50 متر به لبه پرتگاهی میرسد. راه سمت چپ شاخه اصلی غار است. پس از طی حدود 15 متر مسیر سرازیری و لغزنده به شکافی به طول 2متر و عرض 1 متر میرسید که با یک ورقه آهنی ( گارد کنار جاده) پلی روی آن ایجاد شده است. با طی مسافتی بازهم سرازیری و لغزنده و به نظر مستقیم، حدود 10 دقیقه به نقطه ای میرسید که اگر به بالا نگاه کنید پل آهنی را در بالای سر خود میبینیم.

به این معنی که به جای طی کردن مسیر مستقیم، مسیری دایره وار را طی کرده ایم. در ادامه از سراشیبی به تالار دوم میرسیم که در آن حوضچه ای یخی و قندیلهای زیبایی قرار دارد. برای رسیدن به تالار سوم (تالار عروس) صعود و فرود لازم است که نیازمند مهارت فنی است.

البته کوهنوردان قبلی طناب ضخیم گره داری را برای صعود و فرود در آنجا نصب کرده اند و میتوان از آن استفاده کرد. تالار سوم از یک آبشار زیبا تشکیل شده است. ارتفاع آبشار حدود 5 یا 6 متر است. قندیلهای استالاکتیت و استالاکمیت که در این تالار موجود میباشد زیبایی تالار را صد چندان میکند. انتهای تالار دو راه وجود دارد.

هر دو راه از یخهایی به قطر حدوداً 30 سانتی متر پوشیده شده است. سمت راست به چاهی منتهی میشود و سمت چپ سرازیری به ارتفاع 1 متر با شیب 30 درجه به سمت پائین پوشیده از یخ که آن هم در ادامه به چاهی میرسد و قبل از دهانه چاه در سمت چپ به سراشیبی لغزنده به ارتفاع 1.5 متر میرسید انتهای سراشیبی محوطه کوچکی به ابعاد 2 در 4 متر وجود دارد. روبروی سراشیبی باز هم یک چاه و سمت چپ راهرویی است که در انتهای راهرو به یک دیواره خیس و لغزنده به ارتفاع 3 تا 3.5 متر میرسید صعود از دیوار نیازمند داشتن مهارت و استفاده از ابزار صعود میباشد. بالا سمت چپ دیواره دهلیزی به عرض 1 متر و ارتفاع 70 سانت وجود دارد. بعد از گذشتن از دهلیز به محوطه کوچکی به ابعاد 1.5 در 2 متر میرسید. که در سمت چپ دهانه ای وجود دارد به ابعاد 1متر در 1متر. این دهانه ابتدای یک راهرو است. برای ورود به راهرو از دهانه به صورت خیزیدن عبور می کنیم و در ادامه مسیر، راهرو بزرگتر شده که میتوان به طور نشسته در آن حرکت کرد.

انتهای راهرو دو چاه وجود دارد که برای فرود از آن حتما لوازم فنی مورد نیاز است و از این قسمت غار به بعد تپه های یخی بزرگ و قندیلهایی به ارتفاع 2متر و بیشتر شروع میشود. این طور به نظر می آید که طبقات غار از این نقطه آغاز میگردد. (انتهای مسیر حرکت گروه بقاء در طبیعت)
غار یخ مراد دارای منافذ و هواکشهای بسیاری است که در هوای درون غار در جریان بوده و باعث برودت هوا میشود و همین امر باعث انجماد آبهای درون غار شده و تشکیل توده های بزرگ یخ و مخزنهای یخی که قطر بعضی از آنها به 1.5 متر میرسد را میدهد. این غار یکی از پرپیچ و خم ترین غارهایی است که نظیر آن به ندرت دیده شده و از این رو بازدید از تمام نقاط آن مستلزم وقت کافی و دقت فراوان و کروکی دقیق و کامل است. نقطه قابل توجه در مورد این غار مطبق بودن آن است.

خلاصه بعد از اعلام سرپرست جهت بازگشت در ساعت 4:20 دقیقه به دهانه غار رسیدیم. بارش باران شروع شده بود و بوی عطر گیاهان معطر دهانه غار از فاصله 50متری غار استشمام میشد. حدود 1 ساعت در دهانه غار توقف کرده و جلسه گروه برگزار شد و بعد به سمت جاده برای صرف ناهار حرکت کردیم.

بعد از ناهار ادامه جلسه را برگزارکردیم و در ساعت 7:15 دقیقه به سمت جاده اصلی حرکت کردیم. در ساعت 9:15 دقیقه به مسجد جامع کرج رسیدیم. رای دادیم واعضای گروه بعد از یک روز سخت و بسیار عالی از هم جدا شدند.

گزارش برنامه 3 روزه تمرینی آموزشی جنگل شاه نظر

به نام خدا

نوع برنامه: تمرینی و آموزشی
تاریخ بازدید : 13 تا 16 خرداد 1388
نام منطقه جنگلی : منطقه جنگلی شاه نظر (مازندران)

چگونگی دسترسی :

استان مازنداران - شهر آمل – شهر چمستان – دهستان واز بالا – جنگل های شاه نظر

منابع تامین آب و دیگر موارد لازم:
در خود جنگل می توانید از آب چشمه های موجود استفاده نمایید یا حتی از رودخانه خروشانی که در کنار جاده قرار دارد استفاده نمایید (روش ضدعفونی و خالص سازی آب نیز در وب سایت http://www.baghadartabiat.com/ موجود می باشد.) و لوازم مورد نیاز این برنامه :چادر – کیسه خواب – اجاق خوراک پزی – زیرانداز و کلیه لوازم فنی صعود و فرود و ...

اسامی افراد و مسئولیت ها :
علیرضا کیایی – مسئول فنی
علی فهیمی – سرپرست
علی اکبر امامی – معاون سرپرست
افراد همراه : میثم ، لیلا هدایتی ، امیرمهدی کیایی ، ملیکا امامی، علیرضا امامی، ساره خالقیان ، مهدی خالقیان ، مهری ، نرگس ، حمیدرضا ، سعید ، سعیده ، ساناز
تاریخ اجرا : 13 تا 16 خرداد 1388
مدت اجرا : 3 روز
تاریخ تنظیم گزارش : 18 خرداد 1388
گزارشگر : ملیکا امامی

گزارش فعالیت های انجام شده در برنامه

روز 13 خرداد 1388 : ساعت 4 صبح ، سه راه تهرانپارس ، همه بچه ها سر ساعت اونجا جمع شدند ، با3 ماشین آماده برای حرکت شدیم. علی فهیمی سرپرست برنامه شروع حرکت رو اعلام کرد . مسیر جاده هراز به سمت آمل و سپس چمستان بود. ساعت 5.30 بود که از امامزاده هاشم گذشتیم ، توقفی کوتاه در آن جا و سپس حرکت کردیم ، یکی از ماشین ها (ماشین مهدی خالقیان) مشکل فنی پیدا کرد و نیم ساعت طول کشید تا ماشین دوباره راه بیفتد. قرار بر این شد که در پارک جنگلی که در مسیر بود برای صبحانه توقف کنیم ، ساعت 7:30تا 8 در پارک جنگلی قبل از آمل که تقریبا 20 کیلومتر با آمل فاصله داشت مشغول صبحانه خوردن شدیم ، ساعت 8:20 به آمل رسیدیم و بعد از توقف کوتاهی برای انجام یک سری کارها ساعت 8:30 از آمل در مسیر نور به سمت چمستان حرکت کردیم . ساعت 9:30 بود که به چمستان رسیدیم ، برای گذاشتن ماشین ها و گرفتن ماشین محلی تا منطقه شاه نظر ،ماشین ها رو در محل کار یکی از دوستان پارک کردیم و لباس ها رو عوض کردیم و کوله ها را پشت وانت گذاشتیم وانتی که قرار بود از آن برای رسیدن به محل کمپ استفاده کنیم ، نصف ماشین پر از وسایل بود ، و مابقی خودمان.

مسیری پر پیچ و خم که در ابتدای مسیر راه آسفالته بود، مناظری زیبا و دل انگیز در کنار جاده همه رو به خود جلب کرده بود و باعث شد همه بچه ها از حالت نشسته به حالت ایستاده در بیایند ، تقریبا 40 دقیقه هم در مسیر مشغول حرکت بودیم تا به منطقه شاه نظر رسیدیم ، منظره ای زیبا از صخره ای که پناهگاهی بود برای اقامت. تا ساعت 12.30 چادرها به پا شد و آماده برگزاری کلاس تئوری شدیم ، همه دور هم جمع شدیم تا کلاس برگزار بشه ، کلاس در مورد برنامه ها ، جلسات ، برنامه های آینده ، نحوه های گزارش نویسی ، تجهیزات لازم برای برنامه ها و تستی از آموزش های گذشته و ... برگزار شد. بین کلاس ناهار هم خورده شد. ساعت 4.30 کلاس به اتمام رسیده ، ساعت 5 آماده شدیم برای تمرین انواع فرود. به ترتیب و با حمایت کیوان و علی فهیمی بچه ها شروع به تمرین کردند ، تا ساعت 9:50 تمرین ادامه داشت تا به زمان شام رسیدیم ، بعد از شام خستگی امان از بچه ها برید و همه به خواب رفتن . به دلیل وجود حیوانات وحشی، آقایان به صورت شیفتی کشیک دادند .

روز 14 خرداد 1388 :
ساعت 6 صبح گروه به همراه نور روشنی که آسمان را روشن کرده بود ، بیدار شد ، زمان صبحانه در نظر گرفته شد و بعد از آن برنامه نرمش صبحگاهی ، امروز تمرین انواع صعود به شیوه میمونی در برنامه داشتیم ، با آموزش کیوان و توضیحات عملی او و علی اکبر تمرین در ساعت 9:20 شروع شد. باز هم مثل روز پیش بچه ها به ترتیب و با حمایت علی فهیمی تمرین را انجام دادند. تا زمان ناهار تمرین ادامه داشت ، البته درهمین زمان بود که کیوان به همراه علی اکبر طنابی رو از روی رودخانه برای عبور از عرض آن وصل کردند و چند بار مسیر رو به صورت تستی طی کردند. بچه ها به دو گروه تقسیم شدند گروهی در کنار طنابی که بر بالای رودخانه قرار داشت و گروهی که بر کنار طنابی که از درخت برای تمرین صعود میمونی بود ، جمع شده بودند . زمان ناهار اعلام شد بچه ها به سمت چادر ها رفتند تا به خوردن ناهار مشغول شوند.

ساعت 1:30 گروه برای جمع آوری چوب هایی به قطر 3-4 سانتی متر و طول 35 سانت و صاف و تر فرا خوانده شدند ، قرار بود هر فرد 3 – 4 تا از این مدل چوب را بیاورد ، این چوب ها به منظور ساخت نردبان طنابی مورد استفاده قرار می گرفت. ساعت 3 بود که پس از گردآوری چوب و تکرار کوتاهی از تمرین صعود میمونی گروه دور هم جمع شدند تا گره پله نردبان آموزش داده شود ، تمرین گره و ایجاد نردبان تقریبا 40 دقیقه زمان برد. بچه ها مشغول تمرین بودند که کیوان نردبانی معلق ایجاد کرد و توضیحات ایجاد کارگاه آن را به علی اکبر داد و خود به همراه بچه ها برای عبور از رودخانه رفت ، اینک تمرین عبور از رودخانه با حمایت کیوان ، میثم و سعید انجام شد. در همین حال کارگاه برای نردبان با نظارت کیوان توسط علی اکبر زده شد و گروه برای صعود آن فرا خوانده شد. تمرین باز هم به ترتیب و حمایت کیوان انجام گرفت . در اینجا آموزش هایی از حمایت و گره های استفاده شده در آن و شیوه حمایت نیز داده شد. در استراحت کوتاهی که برای ما درنظر گرفته شده بود کیوان و علی اکبر برای برقراری کارگاه صعود در ارتفاعی حدود 35 – 40 متر قدام کردند . ساعت 10:30 بعد از شام بحث هایی در زمینه آموزش سرپرستی ، همکاری اعضا و ... مطرح گردید. این آموزش ها تا 11:25 شب طول کشید و پس از آن برای استراحت به چادرها رفتیم.

روز 15 خرداد 1388 :
روز آخر از برنامه 3 روزه تمرینی از ساعت 7:30 با بیدار باش شروع شد ، ساعت 8:30 بود که بعد از صبحانه و نرمش، کلاسی برای صعود از طناب معلقی که آویزان شده بود و تکنیک های SRT برگزار شد البته بخش اول کلاس بیشتر تخصصی بود و بعد از آن در ساعت 9:30 کلاس برقراری کارگاه برگزار شد ، قرار بود امروز بچه ها صعود میمونی و تبدیل آن به فرود و انواع ترمزها را تمرین کنند. تمرین تا ساعت 2 ادامه داشت و بعد از ناهار هم همچنان تمرین ها را ادامه دادیم ، در این زمان کارگاهی زده شد تا بچه ها به تمرین صخره نوردی بپردازند ، حال تمرین در هر 2 گوشه ادامه داشت. تا ساعت 5 که زمان جمع کردن وسایل اعلام شد.حال می بایست وسایل جمع می شدند و برای بازگشت آماده می گشتیم. در همین حین بود که چوپانی به کنارمان آمد و به بچه ها تبر زدن را آموزش داد. ساعت 7:15 بود که علی فهیمی و علی اکبر برای باز کردن کارگاه به بالای صخره رفتند، ساعت 8 وانت برای برگرداندن ما رسید ، وسایل رو در وانت قرار دادیم و حرکت کردیم و ساعت 9:10 به محلی که ماشین ها را در آن جا گذاشته بودیم رسیدیم وسایل را به ماشین ها منتقل کردیم،لباس ها را عوض کردیم و راهی راه بازگشت شدیم.

شاد و پیروز باشید.